به آقاهه می گم خیلی خوب دارید برای رستورانتون خرج می کنید. دکوراسیون عالی، منوی غذای با کیفیت، پرسنل متشخص، پارکینگ اختصاصی.

میگه بعله قربان. ما معتقدیم مشتری های ما افرادی خاص و متشخص هستند و در این محل استثنایی شهر که ما فعالیت می کنیم همه به دنبال بهترین خدمات و کیفیت هستند و حاضرند برای آن پول پرداخت کنند.

ما حاضر نیستیم کارهای بی کلاس و بی ارزش انجام دهیم چون نوع مخاطبی که ما داریم از ما توقع دارد همه چیز عالی باشد.

می پرسم پس برای دسترسی به مخاطبین هدف بیشتر شبیه همین نوع مخاطبی که مورد نظرتون هست حتما تبلیغات عالی می کنید، حتما وب سایت عالی و با کیفیت دارید و حتما بر اساس استانداردهای مارکتینگ روز دارید عمل می کنید.

میگه ای آقا… کی امروز وب سایت میره نگاه کنه؟ ما تمرکز را گذاشتیم بر رور تلگرام. داریم تو گروه های پر بیننده تبلیغ می ریم و همین کافیه.

چشمانم ۶ تا می شود (دو تا مال خودم، دو تا هم عینک هام، دو تا هم برای تعجب).

می پرسم واقعا شما وب سایت ندارید؟ و واقعا دارید در زرد ترین، پر نویز ترین و آلوده ترین فضای دیجیتال ممکن اون هم برای رسیدن به مخاطبین هدف آنچنانی که در بالا مشخصاتشان را فرمودید فعالیت می کنید؟

اصلا منظور من را از آلوده و نویز و زرد نفهمید. حتی تا آن لحظه به این موضوع فکرهم نکرده بود که مخاطبین هدف او در تلگرام ولو نیستند و اصلا فکر نکرده بود تبلیغ رستوران لوکس و استثنایی او درکانال های دروغ پراکن و مملو از اطلاعات نادرست و زرد و تکراری چقدر به برند او لطمه وارد می کند.

او فقط می دانست و شنیده بود که امروز همه در تلگرام هستند و یک مشاور جوان و امروزی هم به او گفته بود کی امروز میره وب سایت نگاه کنه بابا!!!

بابا جان، وب سایت یعنی برچسب اعتماد بر روی خدمات و محصولات شما. تلگرام هم برای چت و گفت و گو طراحی شده. نه یک شبکه اجتماعی است، نه یک سیستم تبلیغات آنلاین و نه یک رسانه معتبر. این ها هر کدام جای خود را دارد. برند خود را بر سیلابی گل آلود بنا نکنید. وقتی این سیلاب ته نشین شود، آنوقت شما به عمق فاجعه پی خواهید برد. زمانی که برند شما در گل و لای و آلودگی باقی مانده از این سیلاب نای نفس کشیدن نخواهد داشت.

مراقب تصمیم گیری های مدیریتی خودتون باشید.